De ondergrondse uitbreiding van het Mauritshuis is zo goed als afgerond. Ook de buitenkant van het 17de-eeuwse stadspaleis is de afgelopen maanden onder handen genomen.
Nu de steigers langzaam worden afgebroken krijgt de oplettende voorbijganger vast een voorproefje van het frisse uiterlijk van het Mauritshuis. Meest opvallende veranderingen? De ramen zijn vernieuwd en de gevel heeft een schilderbeurt gehad. Het gebouw staat daardoor veel dichter bij het oorspronkelijke ontwerp van 1644.
Kruisramen
Lange tijd werd het aanzien van het Mauritshuis bepaald door niet originele ramen die in de 19de eeuw zijn geplaatst. Tijdens de restauratie in 1982-1987 zijn deze door nieuwe exemplaren vervangen. Nu deze ramen vanwege nieuwe normen voor museumgebouwen moesten worden vervangen, is voor kruisvensters gekozen, naar ontwerp van de 17de-eeuwse architect van het Mauritshuis: Jacob van Campen. Op basis van de tekeningen van zijn assistent, Pieter Post, zijn de originele ramen vrij nauwkeurig gereconstrueerd.
De recent uitgevoerde aanpassingen vormen een belangrijke stap in de completering van het classicistische architectuurbeeld van het Mauritshuis. Daar ging in 1997 de plaatsing van replica’s van de originele schoorstenen uit 1644 aan vooraf.
Schilderwerk
In de zomer van 2013 is het hout- en steenwerk van de gevels van het Mauritshuis opnieuw geschilderd. Op basis van bouwhistorisch onderzoek is getracht de oorspronkelijke afwerking van het in 1644 voltooide gebouw zoveel mogelijk te benaderen.
Om die reden heeft het natuursteen van de gevels nu de gelige kleur van Bentheimer zandsteen gekregen, een tint die overigens goed aansluit bij de geschilderde delen van de nabijgelegen Grenadierspoort uit 1634 en de overige gebouwen aan het Binnenhof. Bij de oplevering van het gebouw in 1644 was het natuursteen al geschilderd.
Zandsteen
Zandsteen, wat uiteraard geel van kleur is, genoot veel meer prestige als de grijze hardsteen. In het Paleis op de Dam het vroegere Stadhuis van Amsterdam was geld genoeg voor handen voor echte zandsteen uit Bentheim. Dezelfde architect Jacob van Campen moest het in Den Haag met geverfde hardsteen doen.
Marmer immitatie
Het beeldhouwwerk in de frontons heeft sinds afgelopen juli een grijswitte kleur gekregen, om marmer te suggereren. Bij een ander hoogtepunt van Jacobs van Campens architectuur, het Paleis op de Dam, is het beeldhouwwerk daadwerkelijk in marmer uitgevoerd. De marmer in het driehoekige fronton nog veel kostbaarder dan zandsteen, is in Den Haag wit grijs geverfde hardsteen. Maar wat wel gezegd moet worden: de Amsterdammers gingen pas in 1648 met van Campen in zee toen ze het Mauritshuis in Den Haag in volle glorie hadden gezien. Het Mauritshuis is gebouwd in opdracht van Johan van Nassau Siegen gouverneur in Brazilie en betaald vanuit de winsten van suikerhandel.
Hardsteen opnieuw geschilderd
Bij de voltooiing van de grootscheepse restauratie van het Mauritshuis in 1987 is de hardsteen opnieuw geschilderd. Zowel toen als nu is ervoor gekozen het basement in een iets donkerder tint te schilderen, om het af te laten steken tegen de rest van het gebouw.
Steenhouwerij Zederik onderdeel van de Koninklijke Woudenberg nam de restauratie van de natuursteen voor haar Rekening. Het ging hierbij om trappen, borstweringen, blokken onder hekwerk kortom een zeer uitvoerige restauratie aan een van de prestigieuze bouwwerken die Nederland rijk is
Meer op de site http://www.mauritshuis.nl/
